En toen zij dit keer aan haar nieuwe baan begon leek het de mooiste start ooit. Haar voorganger zou nog een paar maanden blijven om haar helemaal in te werken. En dat was maar goed ook want haar voorganger werkte er al ruim 20 jaar en had heeft veel in haar hoofd. Het is een prachtige functie. Ze droomde al jaren van een rol in een MT. Ze liep over van goede ideeën en plannen om nieuwe wegen te bewandelen en samen de kanteling te maken waar de hele organisatie op zit te wachten. Eerst lekker inwerken, rondkijken en rustig de lopende zaken. Tja, dan duren 3 maanden ineens best lang. Haar voorganger is een prachtig mens. Echt iemand waar niemand boos op kan worden. Ze heeft al een aantal transities in de organisatie meegemaakt en in goede banen geleid. Iedereen kent haar en zij kent iedereen. Wat kun je daar veel van leren. Respect! Dat is wat zij voor haar voelde. Respect voor alles wat ze gedaan heeft en omdat ze gewoon 3 maanden de tijd neemt om haar in te werken. En nu, na ruim een maand naast elkaar te hebben gelopen, of eigenlijk iets achter elkaar….. Nu is het voor haar wel genoeg, denkt ze heel stilletjes. Ik weet wel waar ik de belangrijkste dingen kan vinden wil nu beginnen mijn eigen weg te plaveien. Kan ik haar helpen met loslaten, met afscheid nemen van de organisatie, zodat ze alles met een gerust hart aan mij overlaat, of is het niet mijn verantwoordelijkheid hoe zij weggaat en wat ze loslaat. Hoe kan ik op mijn stoel gaan zitten als zij er nog (deels) opzit. En hoe is dat voor diegene die weggaat, heb jij jouw opvolger zelf gekozen? Zij is toch heel anders dan jij! Uit een heel ander hout gesneden, zijn ze dan helemaal klaar met mij en kan het nu eindelijk anders of …. Ik zag laatst bij een voetbalwedstrijd hoe mooi een wissel kan gaan. De basisspeler krijgt een signaal van de coach. De wisselspeler loopt warm langs de zijlijn. Er is incidenteel en vluchtig contact tussen basis en wisselspeler. Fluitsignaal. De basis speler loopt in rustig tempo naar de zijlijn. Neemt de feedback van medespelers en publiek, draagt met een handdruk of hug zijn plek in het veld over aan de wisselspeler en bedankt het publiek. Hij gaat dan op de bank langs de zijlijn zitten. Hij staat buiten het speelveld. De nieuwe speler kan gaan schitteren. Alle ogen zijn nu op hem gericht.
Wachten tot iemand anders vindt dat je aan de beurt bent haalt je uit je kracht.
Hoe lang blijf jij buiten spel staan?